هدف: تحریک دگرسویی صوتی سیستم وابران، موجب مهار عملکرد سلول های مویی خارجی و کاهش دامنه گسیل های صوتی گوش می شود. در بررسی حاضر مقدار میانگین کاهش دامنه گسیل های صوتی برانگیخته با تن برست (TBEOAEs) فرکانس مرکزی 2000، 1000، 4000 هرتز با ارایه دگرسویی صوت خالص و نویز باریک باند با فرکانس مرکزی 1، 2، 4 کیلو هرتز در گوش راست افراد 19 تا 27 ساله تعیین شده است.روش بررسی: این مطالعه بر روی 37 نفر (15 مرد و 22 زن) با شنوایی طبیعی انجام شد. پس از تطابق سایکوآکوستیکی، بلندی نویز باریک باند با صوت خالص در 70dBHL در گوش چپ، پاسخ TBEOAEs با فرکانس مرکزی 1، 2 و 4 کیلو هرتز در گوش راست بدست آمد. سپس با ارایه دگرسویی صوت خالص 70 دسی بل و نویز باریک باند با بلندی معادل، دامنه TBEOAEs اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین دامنه های TBEOAEs با فرکانس مرکزی 2، 1 و 4 کیلو هرتز با ارایه دگرسویی صوت خالص و نویز باریک باند کاهش نشان داد که کاهش نویز باریک باند در تمامی فرکانس ها بیشتر بود. همچنین میانگین دامنه ها در فرکانس های بالاتر کاهش کمتری نشان داد.نتیجه گیری: تحریک دگرسویی موجب کاهش دامنه TBEOAEs می شود و محرک دارای پهنای باند بیشتر، در ایجاد پدیده مهار دگرسویی کارآمدتر است. بنظر می رسد علاوه بر هماهنگی طیفی بین محرک تولید کننده گسیل های صوتی گوش و محرک دگرسویی، پهنای باند فرکانسی نیز در کاهش دامنه گسیل های صوتی گوش و ایجاد پدیده مهار نقش بسزایی دارد.

هدف: بررسی مشخصات فیزیکی گسیل های صوتی خودبخودی گوش، گسیل های صوتی برانگیخته گذرا از گوش و گسیل های صوتی حاصل از اعوجاج گوش پسران (7 -11) سال با شنوایی هنجار.مواد و روشها: این مطالعه مقطعی روی 100 پسر دبستانی 7 -11 ساله با شنوایی هنجار و ساکن منطقه 12 تهران صورت گرفت. نمونه ها تحت معاینه اتوسکپی، ادیومتری تن خالص و ایمیتانس قرار گرفتند و در صورت طبیعی بودن نتایج آزمون OAEs انجام شد. اثر گوش مورد مطالعه و دست برتری نیز بررسی گردید. نتایج: در آزمون SOAE، حدود 30 درصد از افراد مورد مطالعه، واجد گسیلهای صوتی خودبخودی گوش بودند که تعداد، میانگین فرکانس و میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ تفاوت معنی داری را نشان نداند.در آزمون TEOAE، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه در پاسخ کلی و در فرکانس های 1 و 3 کیلو هرتز تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05).که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در گوش راست می باشد.در آزمون TEOAE، میانگین دامنه گسیل ها بین افراد راست برتر و چپ برتر تفاوت معنی داری را نشان ندادند.در آزمون TEOAE، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان ندادند.در آرمون DPOAE، میانگین دامنه گسیل ها در فرکانس های 1611، 2026، 2564 هرتز، بین افراد راست برتر و چپ برتر، تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05). که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در افراد چپ برتر می باشد.در آزمون TEOAE، میانگین دامنه گسیل ها بین گوش راست و چپ افراد مورد مطالعه تفاوت معنی داری را نشان ندادند.در آزمون DPOAE، میانگین دامنه گسیل ها در فرکانس های، 1611، 2026، 2564، هرتز، بین افراد راست برتر و چپ برتر، تفاوت معنی داری را نشان دادند (p<0.05). که این تفاوت مبین فراوانی بیشتر دامنه ها در افراد چپ برتر می باشد.بحث: یافته های حاصله در سه مورد با سایر مطالعات متفاوت است که عبارتند از برابری تعداد SOAE در دو گوش، یکسانی دامنه DPOAE دو گوش، تاثیر دست برتری بر میانگین دامنه گسیل ها در برخی فرکانس ها. بنابراین لازم است این نکات در آزمون OAE پسران نوجوان مدنظر قرار گیرند.

زمینه و هدف: یکی از بارزترین شکایات کودکان مبتلا به اختلال یادگیری، مشکل آن ها در درک گفتار در حضور نویز زمینه است. مطالعات مختلف نشان داده اند که دسته زیتونی- حلزونی داخلی در شنوایی در حضور نویز نقش دارند. با استفاده از مهار دگرسویی گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست، می توان عملکرد این اعصاب را ارزیابی کرد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگی های فرکانسی دسته زیتونی- حلزونی داخلی با استفاده از مهار دگرسویی گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست در فرکانس های 3, 2, 1 و 4 کیلو هرتز در پاسخ به نویز سفید دگرسویی در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری بود.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مورد- شاهد بود. گروه های مورد مطالعه از 34 دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری 11-7 ساله و 31 دانش آموز هنجار در محدوده سنی مشابه تشکیل شده بود. مهار دگرسویی گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست با مقایسه دامنه های آن ها در دو حالت با و بدون ارایه نویز سفید دگرسویی ارزیابی شد.یافته ها: در حالت بدون ارایه نویز، تفاوت آماری معنی داری در دامنه گسیل ها بین دو گروه دیده نشد. در هر دو گروه، با ارایه نویز نسبت به حالت بدون ارایه نویز، کاهش آماری بارزی در دامنه در فرکانس های 3, 2, 1 و 4 کیلو هرتز دیده شد. مقدار این کاهش در فرکانس های 2, 1 و 4 کیلو هرتز در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری به طور معنی داری کمتر از گروه هنجار بود.نتیجه گیری: کاهش بارز اثر مهاری گسیل های صوتی برانگیخته گذرای گوش با محرک تن برست در فرکانس های 2, 1 و 4 کیلوهرتز در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری، می تواند نشان دهنده کاهش فعالیت دسته زیتونی- حلزونی در این نواحی فرکانسی باشد. بنابراین پیشنهاد می شود که ارزیابی عملکرد دسته زیتونی- حلزونی داخلی با استفاده از مهار در مجموعه آزمون های تشخیصی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری لحاظ شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: برنامه های جامع غربالگری شنوایی نوزادان با استفاده از گسیل های صوتی برانگیخته گذرا کاربرد گسترده ای دارند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه وی‍‍ژگی های این آزمون در نوزادان تازه متولد در بازه های زمانی مختلف بود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که در بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان انجام شد، 54 نوزاد به هنگام سالم در 12، 24، 36، 48 ساعتی و یک هفتگی با گسیل های صوتی گذرا غربالگری شدند. سطح ارجاع و گذر، مدت زمان آزمایش، تعداد دفعات تکرار برای رسیدن به جواب قطعی و سطح همکاری والدین مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: سطح ارجاع با افزایش سن روندی رو به کاهش داشت. بیشترین کاهش مربوط به فاصله سنی 12 تا 24 ساعتی بود (گوش چپ (p=0.12) گوش راست (p=0.057). تکرار آزمایش فقط در ساعت 12 عمر نوزادان مدت زمان آزمایش با افزایش سن نوزادان با کاهشی قابل توجه از 75 ثانیه در 12 ساعت اول تولد به 21 ثانیه در 24 ساعت رسید. میانه مدت زمان انجام آزمایش در 36، 48 ساعتی و یک هفتگی تولد به ترتیب 13، 4.8 و 3.14 ثانیه بود. از والدین 54 نوزادی که قرار بود یک هفته بعد مراجعه کنند، 5 نفر مراجعه کردند.نتیجه گیری: در این مطالعه تاثیر افزایش سن و تکرار آزمایش بر کاهش سطح ارجاع تایید شد، اما در مجموع سطح ارجاع بالا در ساعات اولیه پس از تولد و همکاری ضعیف والدین، از مهم ترین موانع انجام طرح جامع غربالگری شنوایی نوزادان در زاهدان بود.

زمینه و هدف: تطبیق یک تابع پایه موجک بهینه گروهی از سیگنال ها و کاربرد آن در آنالیز چند تفکیکی سیگنال ها با استفاده از آنالیز موجک می تواند نقش موثری در کاهش نویز و فشرده سازی سیگنال های مربوط داشته باشد. با توجه به اینکه سیگنال های گسیل صوتی برانگیخته گذرا با نویز آلوده می شوند، در این مقاله سعی شده است با استفاده از الگوریتم های تطبیقی، تابع پایه موجک متعامد بهینه ای سیگنال های گسیل صوتی برانگیخته گذرا با استفاده از منحنی کوک شنوایی طراحی شود تا بتوان نویز را با دقت بیشتری در این سیگنال ها حذف کرد.روش بررسی: از آنجایی که سیستم شنوایی انسان مانند موجک عمل می کند، تطبیق تابع موجک روی منحنی های کوک شنوایی صورت گرفت. عمل تطبیق در دو مرحله به صورت جداگانه بر روی اندازه و فاز طیف انجام شد. تابع مقیاس از موجک پایه تطبیقی محاسبه گردید و با کمک این توابع برای بانک فیلتری و آنالیز و ترکیب سیگنال گسیل های صوتی برانگیخته، فیلترهای پایین گذر و بالا گذر طراحی شدند. اثرات نویز در مرحله ترکیب سیگنال با استفاده از پنجره های زمانی کاهش داده شده است.یافته ها: آنالیز انجام شده بهبود در بازسازی سیگنال نسبت به آنالیز موجک بر پایه تابع پایه Coiflet5 را نشان می دهد، با اعمال الگوریتم کاهش نویز طراحی شده بر اساس پنجره های زمانی می توان نسبت سیگنال به نویز را تا 7 دسی بل بهبود داد.نتیجه گیری: موجک حاصل از این الگوریتم بسیار شبیه به موجک های دو تعامدی می باشند. از این رو، با تطبیق موجک دو تعامدی با منحنی کوک فرکانسی و استفاده از آنالیز بسته ای موجک، آنالیز اجزای زمانی – فرکانسی سیگنال گسیل های صوتی با دقت بیشتری امکان پذیر می گردد.

زمینه و هدف: پتانسیل های عضلانی برانگیخته از دهلیز یکی از ابزارهای جدید برای بررسی عملکرد دهلیزی می باشد. این پاسخ پس از ارایه تحریک صوتی با شدت بالا از سطح عضله جناغی- چنبری- ماستوئیدی ثبت شده و از ساکول منشا می گیرد. هدف از این مطالعه، مقایسه پاسخ های عضلانی برانگیخته از دهلیز با استفاده از کلیک و تن برست 500 هرتز در افراد هنجار می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 30 فرد هنجار (15 مرد، 15 زن) با طیف سنی 30-18 سال شرکت کردند. از آنها خواسته شد روی صندلی نشسته و به منظور انقباض عضله ی جناغی- چنبری- ماستوئیدی هر طرف، سر خود را 30 درجه به جلو خم کرده و به سمت مخالف آن عضله بچرخانند. پاسخ با استفاده از کلیک و تن برست 500 هرتز ثبت گردید. زمان نهفتگی امواج p13 و n23، دامنه قله به قعر، نسبت دامنه ای و آستانه پاسخ ها با هر محرک تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: پاسخ ها در تمامی افراد با تن برست ثبت شد ولی با کلیک در یکی از نمونه ها پاسخی به دست نیامد. زمان نهفتگی امواج با تن برست، طولانی تر و دامنه امواج بزرگتر بود (p<0.05). همچنین آستانه پاسخ به تن برست کمتر از کلیک به دست آمد (p<0.05). هیچ تفاوت معنی داری بین پاسخ دو گوش و دو جنس مشاهده نشد.بحث و نتیجه گیری: محرک های مختلف بر پارامترهای پاسخ های عضلانی برانگیخته از دهلیز تاثیر دارند. از این رو، به دست آوردن مقادیر هنجار جهت ارزیابی های بالینی الزامی است. با توجه به مقادیر به دست آمده در مطالعه حاضر، پیشنهاد می شود از تن برست 500 هرتز در مقایسه با کلیک برای ارزیابی های بالینی استفاده گردد.

هدف: ارزیابی عملکرد حلزون شنوایی در شیرخواران و کودکان مبتلا به بیماری مننژیت بر اساس نتایج آزمون گسیل های صوتی برانگیخته گوشی هدف این مطالعه بوده است.روش بررسی: در این پژوهش تحلیلی–مقطعی، 40 شیرخوار و کودک مبتلا به مننژیت در محدوده سنی بدو تولد تا 12 سال، از بین مراجعین بیمارستان مفید و با انتخاب تمام شمار، توسط آزمون گسیل های صوتی برانگیخته شامل گسیل های گذرا و گسیل های محصول اعوجاج جهت ارزیابی عملکرد حلزون شنوایی 7- تا 14 روز پس از بهبودی و ترخیص از بیمارستان-مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمون‏ تی مستقل و آزمون دقیق فیشر جهت تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: در 35 بیمار عملکرد حلزون شنوایی کاملا هنجار و در 5 بیمار نتایج آزمون گسیل های صوتی برانگیخته موید آسیب جدی به حلزون شنوایی به صورت آسیب شنوایی حسی–عصبی (4 بیمار در دو گوش و یک بیمار در یک گوش) بود. ارتباط بین وضعیت شنوایی و سن ((P=0.002، اختلاف میانگین سطح قند و پروتئین مایع مغزی–نخاعی بین دو گروه با عملکرد هنجار و ناهنجار حلزون شنوایی ( (P=0.02و ارتباط بین جنسیت و وقوع عملکرد ناهنجار حلزون شنوایی و SNHL در نمونه های مورد مطالعه ( (P=0.03معنادار بود.نتیجه گیری: آسیب به اندام کورتی و ساختارهای حلزون شنوایی، به عنوان یکی از پی آمدهای بیماری مننژیت، به کمک نتایج آزمون گسیل های صوتی برانگیخته قابل ردیابی است.

مقدمه: گسیل های صوتی گوش، اصواتی با شدت کم هستند که از حلزون سالم تولید شده و در صورت سالم بودن ساختار انتقال صوت قابل اندازه گیری هستند. هدف از این مطالعه بررسی موفقیت جراحی استخوان رکابی (استاپدوتومی) با استفاده از آزمون های مرسوم شنوایی سنجی و TEOAE و DPOAE به عنوان روشی برای ارزیابی شنوایی بعد از عمل جراحی می باشد.روش بررسی: مطالعه تحلیلی توصیفی حاضر از نوع نیمه تجربی بود که به صورت مقطعی از فروردین 83 تا آبان ماه 86 برروی 50 بیمار مبتلا به بیماری اتوسکلروزیس در دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. TEOAE و DPOAE همراه با سایر آزمونهای رفتاری شنوایی قبل، سه و شش ماه پس از عمل جراحی برروی بیماران انجام شد و نتایج با هم مقایسه گردید.نتایج: فاصله آستانه هوایی و استخوانی در ادیوگرام بیماران به طور چشمگیری بعد از عمل جراحی کاهش یافته بود. قبل از عمل در هیچکدام یک از بیماران TEOAE و TEOAE قابل ثبت نبود، بعداز جراحی فقط در دو بیمار پاسخ ها قابل ثبت بود.نتیجه گیری: با وجود بهبود شنوایی و کاهش چشمگیر کم شنوایی انتقالی، OAE بعد از عمل جراحی موفقیت آمیز، به صورت نادر قابل اندازه گیری بوده و از آن نمی توان به عنوان روشی برای ارزیابی موفقیت عمل جراحی استفاده کرد.